Kahapon, nagbrownout sa kalagitnaan ng klase ko. E di maganda. Masaya. Tigil na naman ang klase. Well, araw-araw namang ganun eh... Kaya nagdisisyon na lang kami ng studyante ko na magliwaliw sandali sa malapit na mall. Tumingin-tingin at naglakad-lakad. Napadpad kami sa isang cell phone shop.
May isang unit na tumawag ng aking pansin. Ganda. Hanep sa porma. At higit sa lahat Chinang - China. E ano naman ngayon? Napaisip ako bigla. Bibilhin ko ba? Then tinanong ko ang sarili ko, may pera ba ako? In fairness, meron naman. Ang tanong uli, sapat ba para kumpara sa presyo? Oo naman.
Kaya lang pagbinili ko ang cell phone na iyon, wala nang matitira sa akin sa panggastos sa susunod na mga araw.
Sabi nila, pag may isang bagay kang gusto, go for it and get it! Hindi ka dapat umatras or else you'll end up loosing the game. Pero sabi din nila dapat magdahan-dahan. Kahit anong gawin mo, kung hindi para sa 'yo, hindi talaga magiging iyo.
In short wag mong ipilit ang mga bagay na hindi dapat... dahil masisira lang...
Parang pag-ibig... wala nang dahilan pa para ipaglaban ang isang taong gusto nang makawala. Pareho niyo lang sinasaktan ang mga sarili ninyo...
No comments:
Post a Comment